Size başımdan geçen bir olayı anlatarak yazıma başlamak istiyorum.
Ailecek gittiğimiz bir tatilde bir yaz akşamı, akşam yemeği sonrası sahildeki çay bahçesine gitmişiz. Ailecek çay içiyor ve muhabbet ediyoruz. Bu arada masadaki muhabbetten sıkılan 3,5 yaşındaki kızım masadan ayrılıyor ve kendine arkadaş bulmaya çalışıyor. İlerilerde kendinden yaklaşık 2 yaş kadar büyük iki kız buluyor ve onların yanında duruyor. Kızlarla beraber dolaşmaya başlıyor. Bizde büyüklerle beraber küçük kızımızın arkadaş bulması ve eğlenmesinin de verdiği mutlulukla muhabbetimize devam ediyoruz. Bir süre sonra bende bir merak başladı, acaba ne yapıyor çocuklar diye. Yavaşça masadan kalktım ve onlara belli etmeden yakınlarına kadar gidip saklandım. Konuştuklarını duyduğumda o kadar moralim bozuldu ki anlatamam size. Biz kızımız arkadaş buldu ve eğleniyor sanıyorken aslında durum gerçekten öğe değilmiş. Kızım diğer çocukların arasın girmeye çalışıyor ama o çocuk kızımı yanlarına almadıkları gibi ona sürekli hakaret ediyorlar ve yanlarından kovmaya çalışıyorlar. Biz onları saklambaç oynuyor sanırken aslında benim kızımdan kaçıyorlarmış. İçinde hem o çocuklara hem de kendime karşı bir kızgınlık oldu. Bir an kendimi kızımın yerine koydum ve çok kötü duygulara kapıldım. Eğer kızımı yalnız bırakmamış ve ilk gittiği zaman kontrol etmiş olsaydım iş bu kadar uzamayacak ve hakaretlere bu kadar maruz kalmayacaktı. Peki ama neden onların yanından ayrılmamıştı ve onların hakaretlerine göz yummuştu Cevabı da çok basit aslında her çocuk büyüklerin ettiği sıkıcı muhabbetlerdense kötü de olsa kendi yaşıtlarında çocuklarla vakit geçirmeyi tercih eder.
Bu hikayeyi anlatış nedenim çocuklarınızın aslında çok iyi ilişkiler kurduğu sandığınızı arkadaşlık ilişkilerinde yanlış olan ve onların psikolojilerini olumsuz etkileyecek durumların var olabilmesi ihtimalidir. Arkadaşlık ilişkileri konusunda fazla baskı kurmamanızı, arkadaşlarına fazla karışmamanızı tavsiye eden uzmanlar anne ve babaları çocuklarının arkadaşlarını mutlaka tanımaları konusunda uyarmakta ve onlara fark ettirmeden mutlaka bu arkadaşlıkların sağlamlığını kontrol etmeleri gerektiğini söylemektedirler. Çünkü günümüzde özellikle televizyon, bilgisayar gibi etmenler nedeni ile akran baskısına ve dışlanmasına maruz kalan bir çok çocuk vardır ve çocuklar bu gibi durumları istenmeme sebeplerinin kendilerinden ileri geldiğini düşünerek anne ve babalarına anlatmamayı tercih edebilirler. Bu durumun önüne geçmenin tek yolu ise onlara fark ettirmeden kontrolünüzden çıkartmamak olacaktır.
Akran baskısının iki şekli vardır, fiziksel ve psikolojik bası. Fiziksel baskı çocuklarınızın akranları tarafından fiziksel olarak darp edilmesi, itilip kakılması gibi durumlardır. Bu durumları fark etmek basittir ve çocuklarınızı korumanız kolaydır. Ama psikolojik baskı tehlikelidir ve fark edilmesi biraz güçtür. Çocuklarınızda içten içe yayılır, özgüven eksikliği ile baş gösterdiği sonuçları ilerleyen aşamalarda çok daha büyük problemler ile karşınıza çıkabilir. Çocuklarınızın arkadaşları ile oyunları sırasındaki yüzlerindeki mutlu ve mutsuzluk hissi, oyunlar sonrasındaki durgunluk ve düşünme durumları akranları tarafından psikolojik baskıya maruz kaldığının göstergesi olabilir sizler için.
Anne ve babalar olarak gözünüz gibi baktığınız, her şeyden sakındığınız en kıymetli varlıklarınız olan çocuklarınızın göz göre göre yok kendi ayakları üzerinde durabilsin, yok kendisi arkadaş edinsin gibi sebepler ile akranları tarafından baskı ve şiddet görmesine izin vermeyin. Bu tür küçük problemler büyüyüp geri dönüşü çok zahmetli olan sorunlara neden olabilir. Sizlerde benim kaç yıl geçmesine rağmen unutamadığın ve kendime karşı kızgınlık hissettiğim o duruma düşmek istemiyorsanız çocuklarınızın arkadaşlık ilişkilerini hele ki ilk kez arkadaşlık yaptığı çocuklar ile olan ilişkileri kontrol etmeyi unutmayın ve emin olmadan çocuklarınızı yalnız bırakmayın.
Anahtar Kelimeler;
akran baskısı çocukları akran baskısından kurtarmal arkadaş baskısı çocuğunuzu arkadaşlarının istismarından koruyun
Çocuğunuzun Arkadaşlık İlişkilerine Dikkat Edin;
Size başımdan geçen bir olayı anlatarak yazıma başlamak istiyorum.
Ailecek gittiğimiz bir tatilde bir yaz akşamı, akşam yemeği sonrası sahildeki çay bahçesine gitmişiz. Ailecek çay içiyor ve muhabbet ediyoruz. Bu arada masadaki muhabbetten sıkılan 3,5 yaşındaki kızım masadan ayrılıyor ve kendine arkadaş bulmaya çalışıyor. İlerilerde kendinden yaklaşık 2 yaş kadar büyük iki kız buluyor ve onların yanında duruyor. Kızlarla beraber dolaşmaya başlıyor. Bizde büyüklerle beraber küçük kızımızın arkadaş bulması ve eğlenmesinin de verdiği mutlulukla muhabbetimize devam ediyoruz. Bir süre sonra bende bir merak başladı, acaba ne yapıyor çocuklar diye. Yavaşça masadan kalktım ve onlara belli etmeden yakınlarına kadar gidip saklandım. Konuştuklarını duyduğumda o kadar moralim bozuldu ki anlatamam size. Biz kızımız arkadaş buldu ve eğleniyor sanıyorken aslında durum gerçekten öğe değilmiş. Kızım diğer çocukların arasın girmeye çalışıyor ama o çocuk kızımı yanlarına almadıkları gibi ona sürekli hakaret ediyorlar ve yanlarından kovmaya çalışıyorlar. Biz onları saklambaç oynuyor sanırken aslında benim kızımdan kaçıyorlarmış. İçinde hem o çocuklara hem de kendime karşı bir kızgınlık oldu. Bir an kendimi kızımın yerine koydum ve çok kötü duygulara kapıldım. Eğer kızımı yalnız bırakmamış ve ilk gittiği zaman kontrol etmiş olsaydım iş bu kadar uzamayacak ve hakaretlere bu kadar maruz kalmayacaktı. Peki ama neden onların yanından ayrılmamıştı ve onların hakaretlerine göz yummuştu Cevabı da çok basit aslında her çocuk büyüklerin ettiği sıkıcı muhabbetlerdense kötü de olsa kendi yaşıtlarında çocuklarla vakit geçirmeyi tercih eder.
Bu hikayeyi anlatış nedenim çocuklarınızın aslında çok iyi ilişkiler kurduğu sandığınızı arkadaşlık ilişkilerinde yanlış olan ve onların psikolojilerini olumsuz etkileyecek durumların var olabilmesi ihtimalidir. Arkadaşlık ilişkileri konusunda fazla baskı kurmamanızı, arkadaşlarına fazla karışmamanızı tavsiye eden uzmanlar anne ve babaları çocuklarının arkadaşlarını mutlaka tanımaları konusunda uyarmakta ve onlara fark ettirmeden mutlaka bu arkadaşlıkların sağlamlığını kontrol etmeleri gerektiğini söylemektedirler. Çünkü günümüzde özellikle televizyon, bilgisayar gibi etmenler nedeni ile akran baskısına ve dışlanmasına maruz kalan bir çok çocuk vardır ve çocuklar bu gibi durumları istenmeme sebeplerinin kendilerinden ileri geldiğini düşünerek anne ve babalarına anlatmamayı tercih edebilirler. Bu durumun önüne geçmenin tek yolu ise onlara fark ettirmeden kontrolünüzden çıkartmamak olacaktır.
Akran baskısının iki şekli vardır, fiziksel ve psikolojik bası. Fiziksel baskı çocuklarınızın akranları tarafından fiziksel olarak darp edilmesi, itilip kakılması gibi durumlardır. Bu durumları fark etmek basittir ve çocuklarınızı korumanız kolaydır. Ama psikolojik baskı tehlikelidir ve fark edilmesi biraz güçtür. Çocuklarınızda içten içe yayılır, özgüven eksikliği ile baş gösterdiği sonuçları ilerleyen aşamalarda çok daha büyük problemler ile karşınıza çıkabilir. Çocuklarınızın arkadaşları ile oyunları sırasındaki yüzlerindeki mutlu ve mutsuzluk hissi, oyunlar sonrasındaki durgunluk ve düşünme durumları akranları tarafından psikolojik baskıya maruz kaldığının göstergesi olabilir sizler için.
Anne ve babalar olarak gözünüz gibi baktığınız, her şeyden sakındığınız en kıymetli varlıklarınız olan çocuklarınızın göz göre göre yok kendi ayakları üzerinde durabilsin, yok kendisi arkadaş edinsin gibi sebepler ile akranları tarafından baskı ve şiddet görmesine izin vermeyin. Bu tür küçük problemler büyüyüp geri dönüşü çok zahmetli olan sorunlara neden olabilir. Sizlerde benim kaç yıl geçmesine rağmen unutamadığın ve kendime karşı kızgınlık hissettiğim o duruma düşmek istemiyorsanız çocuklarınızın arkadaşlık ilişkilerini hele ki ilk kez arkadaşlık yaptığı çocuklar ile olan ilişkileri kontrol etmeyi unutmayın ve emin olmadan çocuklarınızı yalnız bırakmayın.
Anahtar Kelimeler;
akran baskısı çocukları akran baskısından kurtarmal arkadaş baskısı çocuğunuzu arkadaşlarının istismarından koruyun