Acımasızlık çocuklarda karşılaşılabilen aslında psikolojik bir rahatsızlık olarak da tabir edilebilen bir davranış bozukluğudur. Bu çocuklar kendinden başka hiçbir şeyi düşünmez ve çevresindeki her şeye kötü davranır.
            Peki ama çocuklar doğuştan mı acımasız doğarlar? Tabi ki hayır, her çocuk doğduğunda masumdur ve işgüdüsel olarak acıma duygusuna sahiptir. Fakat çevrelerinin tutumları onları acımasızlık duygusuna iter. Çocuklar çevrelerinde özellikle anne ve babalarında gördükleri davranışları kolay kaparlar ve o şekilde davranırlar. Acımasızlık da bunlardan biridir.
            Anne ve babasının kendisine acımasız davrandığı çocuklar ya da babasının annesine kötü davrandığını gören çocuklar onları örnek alarak zamanla acıma ve merhamet duygularını kaybedebilirler. Anne ve babalar bu noktayı unutmamalı ve çocuklarının yanlarında ki davranışlarına dikkat etmelilerdir. Şiddet ve kabalığın baş gösterdiği sağlıksız ortamlarda büyüyen çocuklarda acımasızlık duygusunu yenmenin reçetesi de budur.
            Bazı anne ve babalar ne kadar iyi davranırlarsa davransınlar, ne uyarırlarsa uyarsınlar çocuklarının acımasızca davrandığından şikayetçidir. Bu davranış çocuğun kendi içyapısından gelmektedir. Anne ve babalar çocuklarını iyi tanımalı ve analiz etmelilerdir ki bu tür durumlarda olumsuz davranış çocukta tam olarak oluşmadan önüne geçebilsinler.
            Acımasız bir kişiliğe sahip olan çocuklar anne ve babalarına olan davranışlarından oyuncaklarına karşı olan tutumlarına kadar birçok noktada kendini gösterir. Bu tür çocukların kurdukları oyunlar bile şiddete dayalıdır. Şiddet eğilimi olan çocuklar oyuncaklarını bilerek kırarlar ve kırdıkları zaman en ufak bir üzüntü bile duymazlar. Sokakta yürürken gördükleri bir sokak hayvanına taş atarlar ve ona kötü davranırlar. Mesela 1 yaşlarındaki bir çocuğun annesini ısırması normal bir davranış iken 3 yaşındaki bir çocuğun bunu yapması onun kişiliğindeki problemlerden kaynaklanmaktadır. Bu örnekleri çoğaltabiliriz. Çocuklarını iyi takip eden anne ve babalar bu tür durumları fark edebilirler. Çocuklardaki bu davranış bozukluğu ne kadar erken teşhis edilirse bu durum o kadar kolay çözülebilir.
            Anne ve babaların merak ettikleri, çocuklarımızdaki acımasızlığı nasıl yeneceğiz sorusunun en güzel cevabı ise onlara karşı gösterilen acıma ve merhamet duygusudur. Çocuklar kötü davranışları olduğu gibi iyilerini de anne ve babalarından almaktadırlar. Kendisine sürekli merhametli davranıldığını gören çocuklar bu davranışı kendilerine örnek alacaklardır ve kendileri de bu duruma uyacaklardır.
            Anne ve babalar çocuklarını acımasızca davrandıkları zaman uyarırken konuşma şiddetlerine çok dikkat etmelilerdir, fiziksel şiddet gibi hareketlerden uzak durmalıdır. Yaşları gereği zaten inatçı olan ve inatlaşmayı seven çocuklarda bu tür yaklaşımlar çözüm olmaktansa olayı daha da içinden çıkılmaz bir hale sokacaktır.
            Yaşları ilerlemiş çocuklarda yapılan bir araştırma bu çocukların acımasız ve şiddet içeren davranışlar sergilemelerinin en önemli nedenleri olarak çocukları ihtiyaçlarının karşılanmaması sonucunu ortaya çıkarmıştır. İstekleri olmayan çocuklar normal duruşlarından çok daha hırçın davranışlar sergileyebilirler.
            Anne ve babalar çocuklarına yakın olmalılar ve onları sevdiklerini her fırsatta hissettirmelilerdir. Unutulmamalıdır ki sevginin açamayacağı hiçbir kilit yoktur.
Anahtar Kelimeler;
çocuklar neden acımasız olur çocklardaki acımasızlık duygusu acımasız çocuklar nasıl eğitilir çocuklardaki acımasızlık duygusunu nasıl yeneriz
acımasızlık bir psikoloji sorunmudur
Çocuklarda Acımasızlık;
            Acımasızlık çocuklarda karşılaşılabilen aslında psikolojik bir rahatsızlık olarak da tabir edilebilen bir davranış bozukluğudur. Bu çocuklar kendinden başka hiçbir şeyi düşünmez ve çevresindeki her şeye kötü davranır.
            Peki ama çocuklar doğuştan mı acımasız doğarlar? Tabi ki hayır, her çocuk doğduğunda masumdur ve işgüdüsel olarak acıma duygusuna sahiptir. Fakat çevrelerinin tutumları onları acımasızlık duygusuna iter. Çocuklar çevrelerinde özellikle anne ve babalarında gördükleri davranışları kolay kaparlar ve o şekilde davranırlar. Acımasızlık da bunlardan biridir.
            Anne ve babasının kendisine acımasız davrandığı çocuklar ya da babasının annesine kötü davrandığını gören çocuklar onları örnek alarak zamanla acıma ve merhamet duygularını kaybedebilirler. Anne ve babalar bu noktayı unutmamalı ve çocuklarının yanlarında ki davranışlarına dikkat etmelilerdir. Şiddet ve kabalığın baş gösterdiği sağlıksız ortamlarda büyüyen çocuklarda acımasızlık duygusunu yenmenin reçetesi de budur.
            Bazı anne ve babalar ne kadar iyi davranırlarsa davransınlar, ne uyarırlarsa uyarsınlar çocuklarının acımasızca davrandığından şikayetçidir. Bu davranış çocuğun kendi içyapısından gelmektedir. Anne ve babalar çocuklarını iyi tanımalı ve analiz etmelilerdir ki bu tür durumlarda olumsuz davranış çocukta tam olarak oluşmadan önüne geçebilsinler.
            Acımasız bir kişiliğe sahip olan çocuklar anne ve babalarına olan davranışlarından oyuncaklarına karşı olan tutumlarına kadar birçok noktada kendini gösterir. Bu tür çocukların kurdukları oyunlar bile şiddete dayalıdır. Şiddet eğilimi olan çocuklar oyuncaklarını bilerek kırarlar ve kırdıkları zaman en ufak bir üzüntü bile duymazlar. Sokakta yürürken gördükleri bir sokak hayvanına taş atarlar ve ona kötü davranırlar. Mesela 1 yaşlarındaki bir çocuğun annesini ısırması normal bir davranış iken 3 yaşındaki bir çocuğun bunu yapması onun kişiliğindeki problemlerden kaynaklanmaktadır. Bu örnekleri çoğaltabiliriz. Çocuklarını iyi takip eden anne ve babalar bu tür durumları fark edebilirler. Çocuklardaki bu davranış bozukluğu ne kadar erken teşhis edilirse bu durum o kadar kolay çözülebilir.
            Anne ve babaların merak ettikleri, çocuklarımızdaki acımasızlığı nasıl yeneceğiz sorusunun en güzel cevabı ise onlara karşı gösterilen acıma ve merhamet duygusudur. Çocuklar kötü davranışları olduğu gibi iyilerini de anne ve babalarından almaktadırlar. Kendisine sürekli merhametli davranıldığını gören çocuklar bu davranışı kendilerine örnek alacaklardır ve kendileri de bu duruma uyacaklardır.
            Anne ve babalar çocuklarını acımasızca davrandıkları zaman uyarırken konuşma şiddetlerine çok dikkat etmelilerdir, fiziksel şiddet gibi hareketlerden uzak durmalıdır. Yaşları gereği zaten inatçı olan ve inatlaşmayı seven çocuklarda bu tür yaklaşımlar çözüm olmaktansa olayı daha da içinden çıkılmaz bir hale sokacaktır.
            Yaşları ilerlemiş çocuklarda yapılan bir araştırma bu çocukların acımasız ve şiddet içeren davranışlar sergilemelerinin en önemli nedenleri olarak çocukları ihtiyaçlarının karşılanmaması sonucunu ortaya çıkarmıştır. İstekleri olmayan çocuklar normal duruşlarından çok daha hırçın davranışlar sergileyebilirler.
            Anne ve babalar çocuklarına yakın olmalılar ve onları sevdiklerini her fırsatta hissettirmelilerdir. Unutulmamalıdır ki sevginin açamayacağı hiçbir kilit yoktur.
Anahtar Kelimeler;
çocuklar neden acımasız olur çocklardaki acımasızlık duygusu acımasız çocuklar nasıl eğitilir çocuklardaki acımasızlık duygusunu nasıl yeneriz acımasızlık bir psikoloji sorunmudur