Hikâyelerde Karakterlerle Özdeşleşme
Hikâyeler, çocukların yalnızca hayal gücünü değil aynı zamanda empati ve sosyal farkındalık becerilerini geliştirir. Çocuk, karakterlerin yaşadığı deneyimlere kendini koyduğunda özdeşleşme gerçekleşir. Bu süreç, duyguların anlaşılmasını, toplumsal değerlerin içselleştirilmesini ve problem çözme becerilerinin güçlenmesini sağlar.
Neden Önemli?
- Empati gelişimi: Karakterlerin duygularını anlamak, çocukta başkalarını hissetme kapasitesini artırır.
- Sosyal öğrenme: Hikâyeler, doğru–yanlış ve sorumluluk gibi kavramların öğrenilmesini kolaylaştırır.
- Duygu yönetimi: Karakterlerin zorlayıcı durumlarla başa çıkışı, çocuk için model olur.
- Kimlik gelişimi: Çocuk, kendine yakın hissettiği kahramanlarla rol model kurar.
Ev Ortamında Uygulamalar
- Hikâye sonrası sohbet: “Sen olsaydın ne yapardın?” sorusuyla empatiyi pekiştirin.
- Duygu kartları: Karakterin hangi duyguyu yaşadığını kartlardan seçmesini isteyin.
- Aile rol paylaşımı: Her birey hikâyedeki bir karakteri temsil ederek kısa bir sahne oynasın.
Okul Ortamında Uygulamalar
- Drama atölyesi: Öğrenciler hikâyeyi canlandırarak karakterlerin kararlarını tartışsın.
- Rol değiştirme: Öğrenci, normalde sevmediği bir karakterin yerine geçerek farklı bakış açıları kazanır.
- Sınıf panosu: “Karakter günlüğü” panosuna çocuklar karakterin düşüncelerini yazsın.
Oyunlaştırma Önerileri
- Karakter kutusu: Çocuklar okudukları karakterin sembolünü kutuya koyar ve nedenini açıklar.
- Empati çarkı: Çark üzerinde “Mutlu, Kızgın, Korkmuş…” gibi duygular; çocuk karakterin yaşadığı duyguyu işaretler.
- Alternatif son yazma: Çocuk, karakterin hikâyesine farklı bir son ekler.
İpuçları
- Yaşa uygun hikâyeler seçin; küçük çocuklarda daha basit duygular, büyüklerde karmaşık ilişkiler kullanılabilir.
- Çocuğa tek doğru cevabı dayatmayın; her düşünceye değer verin.
- Karakterin seçimlerini tartışırken günlük hayata bağlantılar kurun.
