Baş eğmişken önünde altı asır her zorluk,

Göçtü bir çınar gibi koca imparatorluk!..

Çatırdattı bu göçüş göklerini vatanın,

Duyunca silkindi Türk narasını "Ata"nın!...

.

Haykırdı kadın, erkek: "İhtilâl var, ihtilâl"!

Çiğnenemez yerlerde mübarek, şanlı hilâl...

Alev alev bayrağım kızıllıklarda yandı,

Bütün millet "Kemal"in etrafında toplandı!..

.

Dönünce yurt ananın gözleri bir pınara

Can verdi ulu tanrım bu devrilen çınara!..

Saldı o yeniden kök, filiz, gövde, dal budak:

Irkının şahlanışı ısırttı "Garb"a dudak!..

.

Çekince Mehmetçik'ler kılıçları kınından,

Göl göl oldu her taraf korkak düşman kanından!

Birleşti siperlerde gazilerle, şehitler,

Yeni bir düzen verdi dünyaya koç yiğitler!..

.

Dile gelince otuz asırlık şanlı mazi,

Türk'ün kara bahtını ağarttı "Büyük Gazi"!..

Son verip bu cenkte biz binbir kötü niyete,

Kavuştuk sevgilimiz: İstiklâl, hürriyetle!..

.

Değildir zindan artık bize Anadolu'muz,

Cumhuriyet nuruyla aydınlandı yolumuz!..

Onun kutsal sevgisi taşıyor içimizden,

Gökler dolusu selâm, ölmez "Ata"ya bizden!..

.

Cemal Oğuz ÖCAL